where are you beybi?

Günler aynı monotonlukta geçiyor. Öğlen 2 ya da 3 gibi kalkıyorum. Ders çalışıyorum, kedimle oynuyorum, dışarı çıkıyorum alışveriş yapıyorum. Yemek yemeyi unuttuğumu farkedip simit alıyorum. Eve gelince yarısını yiyorum kalanını kediye veriyorum sütün içine atarak. Akşam yapacak bir şeyim olmuyor çoğu zaman. Ders çalışıyorum, sıkılıyorum bilgisayarın başına geçiyorum. İzlemediğim filmlere göz gezdiyorum. Film izliyorum canım isterse. Sonra hafifmuzik.net de diceylik yapıyorum bol bol konuşuyorum gevezelik ediyorum istekleri çalıyorum. Geçenlerde sabahın 5 inde 7 kişinin beni dinlemesi garip geldi bana. Yalnız olmadığımı hissettim. Günün en güzel saatlerini farkeden başkalarının da olduğunu farkettim.
Aslında bunlar benim mutlu görüntülerim. İçimi bir bilseniz. Ama bilemez kimse. Öyle özlüyorum, öyle üzülüyorum ki. elimden bir şey gelmiyor. Çare yok. Gittikçe kaybediyorum. Susuyorum. Herkes uyuyrken sessizce ağlıyorum.
Bir tatili hak ettim. Bu cuma 1 aylık bir tatile çıkıyorum. Bol bol fotoğraf çekmeliyim. Bol bol güneş kremi sürmeliyim. Bol bol su içmeliyim.
Denize gireceğim, Kumsalda yuvarlanacağım, Akşam arkadaşlarımla diskolarda çılgınca eğleneceğim
soruyorum kendime;
-Hayal kurmak güzel mi yıldız hanım?